Lęk separacyjny

? Jednym z problemów, na który czasami natrafiają właściciele psów jest lęk separacyjny. Problem ten występuje zarówno wśród psów rasowych, mieszkających ze swoimi właścicielami „od szczeniaka”, jak i u dorosłych, adoptowanych kundelków.

?OBJAWY LĘKU SEPARACYJNEGO

Pies, gdy zostaje sam w domu (nawet na krótko):
• szczeka,
• ślini się,
• szaleje,
• drapie drzwi,
• niszczy przedmioty.

? PRZYCZYNY LĘKU SEPARACYJNEGO

Właściciele psów często nieświadomie przyczyniają się do narastania lęku separacyjnego u swoich psów. Robią duże zamieszanie, kiedy wychodzą i wracają do domu, wzmacniając u swoich psów przekonanie, że wyjście właściciela z domu jest czymś dziwnym, niepokojącym i należy się tego obawiać.

U psów adoptowanych lęk separacyjny może wynikać obawy, że ponownie zostaną porzucone przez właściciela.

Czasami zdarza się także lęk separacyjny symulowany – występuje wtedy, gdy pies poprzez negatywne zachowania próbuje zwrócić na siebie uwagę właściciela.

? JAK RADZIĆ SOBIE Z LĘKIEM SEPARACYJNYM

Starajmy się nie wprowadzać nerwowej atmosfery podczas wychodzenia z domu i wracania do niego (żadnych wylewnych pożegnań i powitań) – pies to doskonale wyczuwa.

Gdy lęk separacyjny występuje u nowego czworonożnego przyjaciela (np. po adopcji), warto przez kilka dni ograniczyć do minimum wyjścia z domu.

Następnie należy sukcesywnie przyzwyczajać psa do pozostawania samemu w domu – najpierw wyjdźmy na krótko (5-10 min), stopniowo wydłużając czas nieobecności. Po powrocie możemy nagrodzić grzecznie czekającego psa smaczkiem.

Warto, wychodząc z domu, zostawić psiakowi zabawki i gryzaki, którymi będzie mógł się zająć. Można także zostawić włączone radio lub telewizję.

Przed wielogodzinną nieobecnością warto zabrać psa na długi spacer, aby nie tylko załatwił wszystkie swoje potrzeby, ale także w miarę możliwości wybiegał się i zmęczył (zamiast spuszczania psa ze smyczy polecamy bieganie razem z nim lub użycie kilkumetrowej linki spacerowej).

Jeżeli problem jest poważny, a zwierzak demoluje mieszkanie, można zastanowić się nad zastosowaniem klatki kennelowej. Klatka musi być dostosowana wielkością do psa, który ma w niej przebywać. Nie można także zostawiać psa w klatce na zbyt długo. Jeżeli zdecydujemy się na zastosowanie klatki, warto przyzwyczaić psiaka do niej wcześniej – np. dając mu w niej gryzaki i przysmaki w czasie, gdy jesteśmy z nim w domu.

Jeżeli żaden z powyższych sposobów nie działa, warto wybrać się po poradę do behawiorysty lub weterynarza. Należy pamiętać, że w 99% przypadków lęk separacyjny można pokonać.

? Prosimy – nie poddawajcie się zbyt szybko i zawalczcie o Waszych czworonożnych przyjaciół, nawet jeśli sprawiają problemy. Na portalach ogłoszeniowych można znaleźć wiele ogłoszeń o psach, którym właściciele szukają domów właśnie ze względu na lęk separacyjny. Należy jednak pamiętać, że znalezienie domu nierasowemu, dorosłemu psu graniczy z cudem.

? Lęk separacyjny wynika z tęsknoty i obawy psa przed rozstaniem z właścicielem. Pamiętaj – Ty, Twój dom i Twoja rodzina jesteście dla Waszego psa całym światem…

Ta treść jest dostępna w następujących językach: polski niemiecki