Marco vel Lulek to przykład, że praca czyni cuda.
Przyszedł do nas z ogromnym lękiem przed obrożą i smyczą. Po prostu, po nałożeniu tych akcesoriów sztywniał, kładł się na plecach i nie można było zrobić nic. Nie było mowy o spacerze, nie pomagały przysmaki.
Powoli, stopniowo, krok za krokiem, z małymi sukcesami i porażkami posuwaliśmy się do przodu. Najpierw obroża, potem kawałek przypiętej do niej smyczy, dłuższa smycz, jeden, a potem kilka kroków i tak do przodu. Trwało to, trwało.
Teraz Marco chodzi na spacery na smyczy, chociaż wciąż nie jest to jego ulubiona rzecz i bardzo się cieszy, gdy na wybiegu może się jej pozbyć. Jest już normalnym psem.
To super łagodny, przemiły psiak. Czeka na kochający, wyrozumiały Dom. Tel. 503069502
Dziękuję serdecznie Panu Jarkowi za pracę z nim i coraz dłuższe spacery.
-
- Kochane psisko.
-
- Piękne , białe zęby.
-
- Jednak na wybiegu, bez smyczy jest najszczęśliwszy.
-
- Czy te oczy mogą kłamać?
-
- Jest uległy i grzeczny.
-
- Lubi pieszczoty
-
- Kocha ludzi.
-
- No. może wolałby bez smyczy, ale akceptuje tę konieczność.
-
- Na spacerach już nie kładzie się na plecach.
-
- Po roku pobytu w hoteliku wreszcie chodzi na smyczy.
-
- Ma cudne brązowe oczy.
Ta treść jest dostępna w następujących językach:
polski 
niemiecki
