Maksik

Pewien pan był śmiertelnie chory. nie pracował, siedział w domu. i żeby nie zwariować, dostał szczeniaka – Maksika. Opieka nad Maksikiem i wesoły szczeniak miał pomóc panu w trudnych chwilach przygotowywania się do śmierci. Stał się cud i pan ozdrowiał, a potem poszedł do pracy.Maksik, który całe dotychczasowe życie spędzał z panem, został sam. codziennie i na długo. Zaczął więc gryźć meble i kable, zaczął znów załatwiać się w domu (a ma już 10 miesięcy!). Zwykła tęsknota. Ale jego pan nie pamięta o tym, że Maksik uratował mu psychikę, ze pomógł w najtrudniejszych chwilach. Maksik sika i gryzie, nikt nie ma dla niego czasu, bo pan pracuje bardzo dużo. Więc Maksik ma sobie znaleźć inny dom. Miał być wywieziony i oddany pierwszej lepszej osobie, która sie ewentualnie zgodzi na przygarnięcie Maksika. Równie dobrze może być to łańcuch. Nie zgadzamy się na taki dowód wdzięczności względem psa. Szukamy mu najwspanialszego domu, umiejącego okazać wdzięczność i miłość. Maksik to mieszaniec teriera, do „pół-łydki”, dłuugi, kudłaty szorściak z fantastycznymi uszami. Jego problemy wychowawcze zniknął gdy człowiek poświęci mu – nastolatkowi – czas, na zabawę i naukę. On to uwielbia!
Nie ma w nim agresji. Jest przyjazny dla innych psów i ludzi.

Ta treść jest dostępna w następujących językach: polski