Łatek

Zabraliśmy go ze schroniska gdzie nie miał szansy na adopcję. Po pobycie w klinice przeprowadził się do kolorowego hoteliku, gdzie dochodził do siebie powoli. Lepiej integrował się z psami niż ludźmi.Pani Irena pokochała go i pragnęła podjąć wyzwanie socjalizacji Łatka. Powiedziała, że da radę i ma doświadczenie.
14 marca 2014 r. zawiozłam go do domu i kilka dni później otrzymałam informację, że jest coraz lepiej.
„Przekazuję pozdrowienia od Łatka. Jest ze mną już prawie dwa tygodnie i nadal przyzwyczajamy się do siebie – on potrzebuje jeszcze trochę czasu. Uwielbia spacery, interesuję się otoczeniem.
Wyśyłam zdjęcie
1. pierwsze dni w nowym domu,
2. Łatek na spacerze, merdza ogonekiem i wącha.
Pozdrawiam Teresa”

28 marca zadzwoniła zrozpaczona Pani Irena, że Łatek uciekł…
Na drugi dzień napisała:
„Ucieczka Łatka zakończyła się tragicznie. Znalazłam go wczesnym rankiem na torowisku tramwajowym. Nie zadzwoniłam nie mogę mówić, przepraszam, przepraszam !! Teresa ”

Czyjemy straszny ból po stracie Łatusia.
Łatku, niech Ci tam będzie dobrze za Tęczowym Mostem…

Ta treść jest dostępna w następujących językach: polski